ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ……………………
Α Ν Α Κ Ο Π Η (άρθρου 217 ΚΔΔ)
Θ. Π. του Ι. και της Β., κατοίκου ………………, ………….. 49, ……………… (ΑΦΜ ………………..).
Κ Α Τ Α
Του Διευθυντή του Ταμείου Είσπραξης Εσόδων του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων …………, κατοίκου ……………….., ……………. ...
Κ Α Τ Α
Του Διοικητή του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, κατοίκου Αθηνών.
ΚΑΙ Κ Α Τ Α
Της με αριθμό ……/01.06.0000 Ατομικής Ειδοποίησης (άρθρο 4 ΝΔ 356/1974) του Διευθυντή του Ταμείου Είσπραξης Εσόδων του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων …………………….
______________________________
Στις 12.06.0000 παρέλαβα δι’ απλής ταχυδρομικής επιστολής την με την παρούσα ανακοπή προσβαλλόμενη με αριθμό ……./01.06.0000 Ατομική Ειδοποίηση (άρθρο 4 ΝΔ 356/1974) του Διευθυντή του Ταμείου Είσπραξης Εσόδων του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων …………., με την οποία οι καθ’ ων με πληροφορούσαν ότι είχε βεβαιωθεί σε βάρος μου τo ποσό που αναφέρεται σ’ αυτήν, συνολικού ύψους ……… €, εκ του οποίου ποσού το ποσό των ……….. € αφορούσε κύρια εισφορά και το ποσό των ……….. € αφορούσε πρόσθετα τέλη και προερχόντουσαν από ληξιπρόθεσμες ασφαλιστικές εισφορές προς το Ι.Κ.Α. της στη ………….. εδρεύουσας άλλοτε ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «Π. ΑΕ».
Κατ’ αυτής της ατομικής ειδοποίησης στρέφομαι με την παρούσα ανακοπή μου και ζητώ την εξαφάνισή της και για άλλους λόγους που θα προσθέσω νόμιμα και εμπρόθεσμα, αλλά και για τους παρακάτω νόμιμους, βάσιμους και αληθινούς:
1.- ΝΟΜΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΑΝΑΚΟΠΗΣ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 217, 219 § 1 περ. α’ ΚΔΔ, 4 ΝΔ 356/1974 και 41 ΒΔ 757/1969 και ενόψει όσων εκτίθενται στην αιτιολογική έκθεση του ΚΔΔ, σύμφωνα με τα οποία, με την ανακοπή του άρθρου 217 ΚΔΔ προσβάλλονται όλες οι πράξεις που εκδίδονται από την ταμειακή βεβαίωση της οφειλής έως την ολοκλήρωση της διαδικασίας της εκτέλεσης, συνάγεται ότι η ατομική ειδοποίηση του άρθρου 4 του ΚΕΔΕ δεν αποτελεί εκτελεστή πράξη, που εκδίδεται στα πλαίσια της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης, αλλά πληροφοριακό έγγραφο, το οποίο αποστέλλεται από τον Προϊστάμενο του οικείου Ταμείου προς τον οφειλέτη για να του γνωστοποιήσει το υφιστάμενο χρέος του, κατά του οποίου δεν χωρεί ανακοπή του άρθρου 217 ΚΔΔ. Εφόσον, όμως, στην ατομική αυτή ειδοποίηση περιέχεται, όπως ορίζεται στο άρθρο 4 του ΚΕΔΕ, η πράξη ταμειακής βεβαίωσης του σχετικού χρέους, τότε η ανακοπή είναι δυνατό, κατ` εκτίμηση του δικογράφου, να θεωρηθεί ότι στρέφεται κατά της ταμειακής βεβαίωσης και να ερευνηθεί η ανακοπή ως προς αυτήν.
Κατ` εξαίρεση, όμως, έχει γίνει δεκτό, ότι η ατομική ειδοποίηση έχει εκτελεστό χαρακτήρα στην περίπτωση που αποστέλλεται σε τρίτο πρόσωπο, το οποίο είναι κατά νόμο αλληλεγγύως υπεύθυνο με τον οφειλέτη για την εξόφληση του χρέους, χωρίς να προηγηθεί ταμειακή βεβαίωση σε βάρος του. Και τούτο, διότι η αποστολή ατομικής ειδοποίησης στην περίπτωση αυτή έχει συγκεκριμένες έννομες συνέπειες, καθόσον ο οφειλέτης καλείται για πρώτη φορά, ως εις ολόκληρον υπόχρεος, να καταβάλει ληξιπρόθεσμα χρέη του προς το Δημόσιο ή ΙΚΑ, με την απειλή λήψης μέτρων εκτέλεσης σε βάρος του, ενώ η δυνατότητα προσβολής μεταγενέστερων πράξεων εκτέλεσης (έκθεσης κατάσχεσης, προγράμματος πλειστηριασμού κ.λπ.) δεν εξασφαλίζει πλήρως το συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμά του για δικαστική προστασία (άρθρο 20 § 1 Συντάγματος), αφού κατά το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την έκδοση μεταγενέστερων πράξεων εκτέλεσης δεν του παρέχεται κανένα ένδικο βοήθημα προς υποστήριξη των δικαιωμάτων του (δεδομένου ότι δεν εκδίδεται ταμειακή βεβαίωση σε βάρος του), παράλληλα δε υφίσταται τις δυσμενείς συνέπειες από την ύπαρξη της οφειλής του (υπολογισμός προσαυξήσεων, ενδεχόμενη άσκηση ποινικής δίωξης κλπ).
Συνεπώς, νομίμως ασκείται η υπό κρίση ανακοπή, για ατομική ειδοποίηση που δεν περιλαμβάνει στο σώμα της την ταμειακή βεβαίωση, αλλά αφορά εμένα (τρίτο) για οφειλές της ανωνύμου εταιρείας «Π. Α.Ε.».
2.- ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΝΑΚΟΠΗΣ
2.1.- ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ – ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ
Η ανακοπτόμενη ατομική ειδοποίηση ουδέν αναφέρει σχετικό με τη διασύνδεσή μου με την εταιρία «Π. Α.Ε.» ή την ιδιότητα που θέλει αυτή να προσδώσει στη σχέση μου με την εταιρία και συνεπώς μη νόμιμα και χωρίς αιτιολογία με θεωρεί ως συνυπόχρεο των οφειλών της ανώνυμης εταιρίας «Π. Α.Ε.». Ελλειπούσης οιασδήποτε αιτιολογίας για τον δικαιολογητικό λόγο αποστολής σε μένα της ατομικής ειδοποίησης, αυτή καθίσταται άκυρη, αφού δεν έχω δυνατότητα να αμυνθώ καθ’ ην στιγμή το αντίδικό μου δεν μου γνωρίζει την αιτία διασύνδεσής μου με την εταιρία «Π. Α.Ε.».
Συνεπώς είναι ακυρωτέα η προσβαλλόμενη ατομική ειδοποίηση εκ του λόγου της ανυπαρξίας οιασδήποτε αιτιολογίας σ’ αυτήν.
2.2.- ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ – ΕΛΛΕΙΨΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΘΙΣΤΑ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΟΦΕΙΛΕΤΡΙΑ
Σύμφωνα με το άρθρο 115 του Ν 2238/94, το οποίο ισχύει και για το ΙΚΑ (με την διάταξη της § 2 του άρθρου 69 του Ν 2676/1999), συνυπόχρεοι καταβολής των οφειλομένων ορίζονται τα πρόσωπα που είναι διευθυντές, διαχειριστές ή διευθύνοντες σύμβουλοι και εκκαθαριστές των ανώνυμων εταιρειών ή συνεταιρισμών, που ευθύνονται πλέον προσωπικώς και αλληλεγγύως για την πληρωμή του φόρου (εισφοράς) που οφείλεται από αυτά τα νομικά πρόσωπα. Πλην, όμως, εγώ ουδέποτε είχα την ιδιότητα ενός τέτοιου προσώπου, ενόψει του ότι ήμουν ένα απλό μέλος σε ένα πολυμελές Διοικητικό Συμβούλιο και μάλιστα για ελάχιστο χρονικό διάστημα και ουδέποτε υπήρξα διευθυντής, διαχειριστής ή διευθύνων σύμβουλος ή εκκαθαριστής της εταιρίας με την επωνυμία «Π. ΑΕ».
Συνεπώς, όλως κακώς και παρά τον νόμο στρέφεται εναντίον μου το αντίδικό μου και με θεωρεί συνυπεύθυνο, με την αποστολή, μάλιστα, της προσβαλλόμενης ατομικής ειδοποίησης.
2.3. ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ – ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΥΘΥΝΗ
Εκτός, όμως, του ότι δεν είναι δυνατόν να θεωρηθώ ως συνυπόχρεος, εκ της ιδιότητός μου, οποιασδήποτε οφειλής της ανώνυμης εταιρίας «Π. ΑΕ», συγχρόνως, όλως κακώς και παρά τον νόμο το αντίδικό μου, επιδιώκει την είσπραξη των οφειλών από εμένα, ως συνυπόχρεου της εταιρίας «Π. ΑΕ» (ακόμη και εάν κατείχα μία των ιδιοτήτων του συνυπόχρεου) και για άλλο λόγο: Η διάταξη του άρθρου 69 παρ. 2 του Ν 2676/1999, με την οποία θεσπίστηκε η προσωπική και αλληλέγγυος ευθύνη των αναφερομένων στο άρθρο 115 του Ν 2238/1994 προσώπων για την καταβολή από ανώνυμες εταιρείες ασφαλιστικών εισφορών προς το ΙΚΑ, ισχύει για το μέλλον (δηλαδή από τη δημοσίευση του σχετικού νόμου - 5/11/1999). Για να είναι νόμιμη η αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος φυσικού προσώπου που έχει τέτοια ιδιότητα, πρέπει η οφειλή του νομικού προσώπου προς το ΙΚΑ να γεννήθηκε μετά την 5/11/1999. Από απλή ανάγνωση της επιδοθείσας προς εμέ προσβαλλόμενης ατομικής ειδοποίησης, προκύπτει ότι όλες οι οφειλές της εταιρίας «Π. ΑΕ», γεννήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα των ετών από το 1990 έως 1991, κατά δε τα έτη 1994 και 1999 γεννήθηκαν οφειλές της εταιρίας από άγνωστης προέλευσης «έξοδα διοικητικής εκτέλεσης» ή, άλλως, όλες οι υποτιθέμενες οφειλές της εταιρίας βεβαιώθηκαν κατά τα έτη 1991 έως 1993 και έτσι, μη ισχυούσης της ανωτέρω τροποποιητικής διατάξεως, όλως κακώς και παρά τον νόμο αναζητούνται από εμένα, ακόμη και στην περίπτωση που ήθελε υποτεθεί ότι είχα στην εταιρία θέση που μου δημιουργούσε υποχρέωση αλληλέγυας οφειλής. Αλλά, ακόμη και τα έσχατα έξοδα της «διοικητικής εκτέλεσης» βεβαιώθηκαν στις 01.04.1999, δηλαδή και αυτά προ της ενάρξεως ισχύος της σχετικής τροποποίησης.
Συνεπώς μη νομίμως στρέφεται εναντίον μου το αντίδικό μου και η ατομική ειδοποίηση που μου γνωστοποίησε πρέπει να ακυρωθεί.
2.4.- ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ – ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΑΞΙΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΙΚΑ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 224 ΚΔΔ, ορίζεται ότι το δικαστήριο ελέγχει την προσβαλλόμενη πράξη κατά το νόμο και την ουσία στα όρια της ανακοπής, τα οποία προσδιορίζονται από τους λόγους και το αίτημά της. Ισχυρισμοί που αφορούν την απόσβεση της απαίτησης για την ικανοποίηση της οποίας επισπεύδεται η εκτέλεση, μπορούν να προβάλλονται με την ευκαιρία άσκησης ανακοπής κατά της πράξης ταμειακής βεβαίωσης ή οποιασδήποτε πράξης της εκτέλεσης, πρέπει δε να αποδεικνύονται αμέσως. Ακόμη, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 73 § 2 του ΝΔ 356/1974 ορίζεται ότι η κατά της αρξαμένης εκτελέσεως ανακοπή του οφειλέτου ασκείται και εάν το χρέος παρεγράφη. Σύμφωνα με τη διάταξη της § 7 του άρθρου 27 του ΑΝ 1846/1951, όπως, τροποποιηθείσα με τη διάταξη του άρθρου 44 παρ. 2 του Ν 2698/1953, ίσχυε κατά τον κρίσιμο, εν προκειμένω, χρόνο, το δικαίωμα για είσπραξη των εισφορών παραγράφεται μετά δεκαετία από της λήξεως του οικονομικού έτους, μέσα στο οποίο αυτές κατέστησαν απαιτητές, ενώ στη μεν διάταξη του άρθρου 87 του Ν 2362/1995 ορίζεται ότι η παραγραφή των απαιτήσεων του Δημοσίου αναστέλλεται για τους λόγους που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία, όπως, επίσης, και για χρονικό διάστημα ίσο με το χρόνο για τον οποίο είχε χορηγηθεί στον υπόχρεο ή σε συνυπόχρεο, κατά την τελευταία διετία της παραγραφής, αναστολή πληρωμής του χρέους ή διευκόλυνση τμηματικής καταβολής, ανεξάρτητα αν έχει συμμορφωθεί ή όχι, εν όλω ή εν μέρει, ο υπόχρεος, στη δε διάταξη του άρθρου 88 του Ν 2362/1995 ορίζεται ότι την παραγραφή χρηματικής απαιτήσεως του Δημοσίου διακόπτει: α) η κατάσχεση περιουσιακού στοιχείου του οφειλέτη ή συνοφειλέτη ή τρίτου εγγυητή αυτών και ανεξάρτητα αν αυτή ενεργείται εις χείρας αυτών ή εις χείρας τρίτου, β) η έκδοση προγράμματος πλειστηριασμού ανεξάρτητα από την κοινοποίηση ή μη αυτού στον καθ’ ου έχει εκδοθεί το πρόγραμμα. Τέλος, στη διάταξη του άρθρου 7α του άρθρου 27 του ΑΝ 1846/1951, όπως αυτή προστέθηκε με τη διάταξη του άρθρου 2 § 8 του Ν 2556/1997 ορίζεται ότι οι διατάξεις των §§ 1 και 4 του άρθρου 87 του Ν 2362/1995 περί αναστολής παραγραφής των απαιτήσεων του Δημοσίου, καθώς και των άρθρων 88 και 89 του ίδιου νόμου περί διακοπής παραγραφής των απαιτήσεων του Δημοσίου και συνεπειών παραγραφής αντίστοιχα, εφαρμόζονται ανάλογα και στο ΙΚΑ.
Όπως προκύπτει από τον ατομική ειδοποίηση του αντιδίκου μου, η παραγραφή των οφειλών της εταιρίας «Π. ΑΕ» (και κατά την υποθετική παραδοχή εμού ως αλληλεγύως υποχρέου) άρχισε για όλες τις οφειλές κατά τις ημερομηνίες α) 01.01.1992 (ΠΕΕ/Χ/0000 – βεβαίωση 03.04.1991), β) 01.01.1993 (ΠΕΠΕΕ/Χ/0000, ΠΕΠΕΕ/Χ/0000, ΠΕΕ/Χ/0000 και ΠΕΕ/Χ/0000 – βεβαιώσεις αντιστοίχως 20.02.1992, 15.04.1992, 20.02.1992 και 15.04.1992), γ) 01.01.1994 (ΠΕΠΕΕ/Χ/0000, ΠΕΕ/Χ/0000 και ΠΕΠΕΕ/Χ/0000 – βεβαιώσεις αντιστοίχως 01.08.1993, 01.08.1993 και 26.11.1993), δ) 01.01.1995 (ΕΞΔΙΟΙ/Χ/00000 – βεβαίωση 02.09.1994) και ε) 01.01.2000 (ΕΞΔΙΟΙ/Χ/00000 – βεβαίωση 01.04.1999). Από τις ανωτέρω ημερομηνίες έναρξης παραγραφής, είναι φανερό ότι όλες οι απαιτήσεις του αντιδίκου μου είναι παραγεγραμμένες, λόγω παρέλευσης δεκαετίας από της λήξεως του οικονομικού έτους, μέσα στο οποίο αυτές κατέστησαν απαιτητές, πλην της τελευταίας πράξης (ΕΞΔΙΟΙ/Χ/0000000), για την οποία δεν παρήλθε δεκαετία. Άλλωστε, το αντίδικό μου ουδέποτε προέβη σε πράξεις διακοπής της παραγραφής, δηλαδή σε κατάσχεση περιουσιακού στοιχείου του οφειλέτη ή συνοφειλέτη ή τρίτου εγγυητή αυτών και ανεξάρτητα αν αυτή ενεργείται εις χείρας αυτών ή εις χείρας τρίτου, ή έκδοση προγράμματος πλειστηριασμού ανεξάρτητα από την κοινοποίηση ή μη αυτού στον καθ’ ου έχει εκδοθεί το πρόγραμμα, αφού ουδέποτε επέβαλε κατάσχεση σε βάρος περιουσιακού στοιχείου οιουδήποτε (εταιρίας ή συνυποχρέων ή εγγυητών) και συνεπώς ουδέποτε εκδόθηκε πρόγραμμα πλειστηριασμού.
Επειδή η παρούσα ανακοπή μου είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή και αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου Σας.
Επειδή επιφυλάσσομαι να προσθέσω νόμιμα και εμπρόθεσμα και άλλους λόγους ανακοπής.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΖΗΤΩ: Να γίνει δεκτή η ανακοπή μου. Να ακυρωθεί στο σύνολό της η προσβαλλόμενη και με αριθμό 0000/01.06.0000 Ατομική Ειδοποίηση (άρθρο 4 ΝΔ 356/1974) του Διευθυντή του Ταμείου Είσπραξης Εσόδων του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων …………. Να καταδικασθεί το αντίδικό μου στη δικαστική μου δαπάνη.
……………. 00.00.0000
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος
